Vogelreis Pyreneeën 2024

Tot 05:00 slaap ik goed, daarna soes ik door tot 07:00 uur. Ik neem als eerste een douche en organiseer daarna mijn kamer. Ik beschik over drie bedden, waarvan ik er één gebruik als kastruime om mijn kleding op uit te stallen, een ander bed gebruik ik om mijn koffer op te leggen en het derde bed, daar slaap ik in. De tafel is gedekt door de twee die corvee hebben en die hebben ook water gekookt, dus we schuiven aan bij een goed gevulde tafel en ik laat me het ontbijt prima smaken. Vanaf het balkon hebben we uitzicht over de omgeving met in de verte wat bergen en verder veel groen. We doen rustig aan, want het regent. We maken iets klaar voor de lunch onderweg, besluiten koffie te drinken in Casa Domper en wachten geduldig totdat de regen ophoudt.

Om kwart voor tien is het droog en vertrekken we richting Sierra de Guara. Dat is niet ver rijden en de route is speciaal uitgekozen om het na de lange reis van gisteren rustig aan te kunnen doen. Vrijwel meteen is het raak met een buizerd gevolgd door een mooie slangenarend, terwijl de nachtegalen luid zitten te zingen in de struiken. We rijden daarna door een dorpje en stoppen op de brug over een kleine stroom.

We scoren hier rode wouw, groenling, putter, houtduif, zwarte roodstaart, gierzwaluw, huiszwaluw, boerenzwaluw, huismus, zwartkop, wilde eend, zwarte spreeuw, purperreiger en bijeneter. Wel allemaal ver weg, maar een zwarte wouw komt - wel met veel tegenlicht - toch enigszins dichtbij.

De volgende plek is gewoon een weggetje in niemandsland. We parkeren de huurauto's aan de kant. Aad rijdt in een Peugeot 2005, Peter in een VW T-ROC en ik rijd in een Seat Ateca, allemaal ruime auto's, maar mooier is het veldje waarbij we parkeren dat is omrand met een prachtig boeket klaprozen.

Als eerste zien we hier een aasgier, gevolgd door opnieuw een zwarte wouw, een kuifleeuwerik en een roodkopklauwier. Aad ziet een orpheusspotvogel, die we door de scope allemaal goed kunnen bekijken. Daarna geven de vale gieren een prachtige show boven ons hoofd en ontdekken we nog wespendieven en een onverwachte visarend. Als er dan ook nog alpengierzwaluwen overvliegen kan de dag al niet meer stuk. En dan te weten dat we dit allemaal te zien krijgen, omdat Ton zijn chauffeur per abuis een afslag te vroeg laat nemen. 

Een volgende stop met prachtig uitzicht levert niet veel vogels op deze keer, maar wel een adonisblauwtje, die ik met dichte vleugels kan fotograferen, maar de mooie blauwe binnenkant is me niet gegund.

Daarna rijden we richting Sipán. Onderweg levert dat boomleeuwerik, westelijke orpheusgrasmus en bijeneter op en enkele verkeersonveilige momenten, omdat we op de weg stoppen, kijken en de boel blokkeren. Zoals ik bijvoorbeeld doe om deze scharrelaar op de foto te kunnen krijgen. Helaas op afstand, op een draad en met tegenlicht, maar misschien krijg ik nog betere kansen.

We vorderen slechts langzaam. Steeds weer is er iets te zien en zetten we de auto's langs de kant. Deze keer voor een zingende grauwe gors, een algemene soort, maar zo dichtbij toch erg mooi vind ik.

Sipán is een klein plaatsje in de bergen waar Aad, Peter en Dick Reijnhout tijdens hun reis rondom de eeuwwisseling verbleven. Het is klein, heeft uiteraard een kerk en het is er uitgestorven.

Bij Sipán aangekomen gaan we een kleine wandeling doen in de omgeving. Het levert na wat turen een mooie bergfluiter op, een overvliegende slangenarend, een bont zandoogje en meerdere zwarte wouwen. Verder wielewaal, pimpelmees, witte kwikstaart, vink, Europese kanarie en koolmees, terwijl we overal nachtegalen horen. We steken de Middeleeuwse Puente de Sipán over, die overbrugt de Rio Guatizalema. Landschappelijk heel mooi, maar de vogels laten het een beetje afweten. We hopen een waterspreeuw tussen de rotsen in de rivier te kunnen ontdekken, maar verder dan een winterkoning komen we niet.

Op de terugweg zie ik de scharrelaar weer zitten. Ik stuur de auto naar de linkerkant van de weg, waarbij ik Peter en een achterop komende local in verwarring breng, maar het gaat gelukkig goed. Excuses! De scharrelaar zit nu met beter licht voor mijn lens, maar de afstand blijft groot en de draad is ook nog steeds prominent in beeld.

De laatste bestemming van de dag is de dam bij Vadiello. De dam ligt temidden van een prachtig landschap met groene bergen en markante rotsen waarlangs rotszwaluwen zweven en is omringd door diepe dalen met snelstromende beekjes waarin Peter van afstand een grote gele kwikstaart in de Rio Guatizalema ontdekt. Ja, dat is dezelfde "rivier" die langs Sipán stroomt. Ik maak zelf nog een blunder. Ik zie zwart-witte stipjes vliegen onderaan de typische steile pijlers en denk koninginnepages te zien, maar het zijn huiszwaluwen. Had ik bijna vlinders gestringd. Een aasgier scant de omgeving en diverse vale gieren vliegen rond. Het enige exemplaar dat van dichtbij langs ons zweeft, mis ik helaas. Je kan niet eens even een andere kant op kijken, zonder iets te missen.

Als we niet meer verder kunnen, parkeren we de auto en lopen nog een klein stukje verder. Enorme pijlers torenen boven ons uit en als we door een tunneltje lopen ziet Sander dat er in een aantal gaten in het plafond vleermuizen zitten. Het zijn twee soorten, waarvan ik de namen ben vergeten. Scherpstellen is ook een ding, het plafond, dat is goed gelukt, maar de vleermuizen zijn allemaal onscherp en dus niet zichtbaar.

Een jonge aasgier zweeft door het dal, maar dan ziet Dick Hörters opeens hoog in de lucht een lammergier, die recht op ons af vliegt. De foto’s geven weer hoe ver weg de vogels meestal zijn. Een mooie foto maken is dan ook steeds weer een uitdaging. Een blauwe rotslijster, die ik even daarvoor meende te horen, laat zich nu ook zien, waardoor de dag met mooie klappers afgesloten wordt.

We verlaten de Embalse de Vadiello met zijn steile hoge bergen. Op de terugweg bij Loporzano wordt er getankt, want het reservelampje brandt al in mijn auto. Dat het tankstation aan de verkeerde zijde van de autovia ligt, kan niet iedereen iets schelen, dus ik volg leidzaam. Wij tanken anderhalf keer zoveel als Peter met z’n auto, dus we denken dat onze tank niet vol zat en we dus genaa.. zijn. 
We rijden naar Barbastro en doen bij de Lidl boodschappen. Daarna stranden we voor de tweede keer op het gezellige, met platanen aangeklede stadsplein waar we buiten het diner gebruiken.